А што, калі прага падтрыліваць і дапамагаць іншым настолькі вялікая, што можа зрабіцца своеасаблівым жыццёвым выбарам і спосабам самарэалізацыі? Што, калі колішнія ўлюбёныя заняткі (хобі) пачалі запаўняць сабою большую частку нашага жыцця? Што, калі аднойчы, глянуўшы ў люстра, мы са здзіўленнем бачым у ім актывіста ці актывістку, асобу, што гатовая змагацца за пэўныя каштоўнасці ці за перамогу ў канкрэтнай справе? Вядома, можна распачаць супрацоўніцтва з рознымі ўжо паўсталымі арганізацыямі, але не кожнаму гэтага дастаткова – хаця б з пункту гледжання неабходнасці дастасавання да правілаў і статутаў гэтых арганізацый ці з прычыны таго, што мэты іх дзейнасці не цалкам адпавядаюць нашым мэтам.
