Nowelizacja prawa restrukturyzacyjnego?

Kancelaria Prezesa Rady Ministrów pracuje nad projektem ustawy o zmianie ustawy – Prawo restrukturyzacyjne oraz niektórych innych ustaw, z założeniem jego wdrożenia w III kwartale 2024 r. Projekt ma na celu dokończenie implementacji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1023 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie ram restrukturyzacji zapobiegawczej, umorzenia długów i zakazów prowadzenia działalności oraz w sprawie środków zwiększających skuteczność postępowań dotyczących restrukturyzacji, niewypłacalności i umorzenia długów, a także zmieniającej dyrektywę (UE) 2017/1132 (dyrektywa o restrukturyzacji i upadłości). Dyrektywa 2019/1023 została już częściowo wdrożona, jednak, jak wskazuje KPRM, „niezbędne jest usunięcie możliwych wątpliwości interpretacyjnych oraz zapewnienie spójności przepisów dotyczących różnych typów postępowań restrukturyzacyjnych, w szczególności w zakresie wstrzymania indywidualnych czynności egzekucyjnych, zatwierdzenia planu restrukturyzacji wbrew sprzeciwowi grupy wierzycieli, jak również ochrony nowego finansowania, finansowania przejściowego oraz innych transakcji związanych z restrukturyzacją.” W tym celu, planuje się m.in.:

• usunięcie wątpliwości interpretacyjnych w zakresie objęcia układem z mocy prawa wierzytelności zabezpieczonych rzeczowo;
• rozszerzenie katalogu dokumentów dołączanych przez dłużnika do wniosku o otwarcie postępowania upadłościowego;
• zmodyfikowanie mechanizmu zatwierdzania układu wbrew sprzeciwowi grupy wierzycieli, który pozwoliłby sądowi na zatwierdzenie układu, który nie uzyskał poparcia wszystkich grup wierzycieli;
• jednolite uregulowanie wstrzymania indywidualnych czynności egzekucyjnych wobec dłużnika w okresie od otwarcia postępowania z zakresu restrukturyzacji zapobiegawczej do chwili zawarcia układu;
• doprecyzowanie zasady uwzględniania przez sąd dowodu z opinii biegłego w postępowaniu restrukturyzacyjnym;
• doprecyzowanie ochrony nowego oraz przejściowego finansowania dłużnika w toku postępowania restrukturyzacyjnego;
• wzmocnienie ochrony transakcji, które były racjonalne i niezwłocznie konieczne do negocjowania planu restrukturyzacji poprzez zagwarantowanie, że transakcje te nie będą mogły zostać uznane za bezskuteczne, nieważne lub niepodlegające wykonaniu z tego powodu, że dokonano ich ze szkodą dla ogółu wierzycieli.

Wydaje się, że proponowane zmiany pomogą osiągnąć cel dyrektywy, jakim jest umożliwienie dalszego działania przez podmioty znajdujące się w trudnej sytuacji finansowej, a w szczególności zapobieganie likwidacji miejsc pracy.