Na początku lutego NSA przesądził, że rozwiązanie umowy o dożywocie powoduje zwrotne nabycie nieruchomości przez osobę, na rzecz której ustanowione było dożywocie, które, w przypadku jej sprzedaży przez taką osobę przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do rozwiązania umowy o dożywocie, rodzi obowiązek zapłaty podatku (PIT). Orzeczenie o sygn. II FSK 1748/20 zapadło na tle stanu faktycznego, w którym podatnik, w 2017 r., zawarł umowę, na podstawie której przeniósł udział w nabytej przez siebie w latach 90. nieruchomości, w zamian za przyjęcie go przez nabywcę jako domownika oraz zapewnienie mu dożywotniego utrzymania, a po śmierci sprawienie pogrzebu (tzw. umowa o dożywocie uregulowana w art. 908 i n. Kodeksu cywilnego). Strony rozwiązały przedmiotową umowę w 2019 r., a następnie podatnik niezwłocznie sprzedał całą nieruchomość. Po dokonaniu transakcji podatnik wystąpił do fiskusa o indywidualną interpretację podatkową, wskazując, że w takim przypadku nie powstaje obowiązek podatkowy, ponieważ rozwiązanie umowy o dożywocie spowodowało jedynie zwrotne przeniesienie udziału w nieruchomości, której jest właścicielem od ponad 5 lat. Organ podatkowy nie podzielił argumentu podatnika argumentując, że zawarcie umowy o dożywocie powoduje przeniesienie własności nieruchomości i do takiego samego skutku dochodzi w przypadku rozwiązania takiej umowy. W takim przypadku jest to ponowne nabycie własności nieruchomości, a w związku z tym termin pięciu lat biegnie na nowo. Początkowo, na skutek zaskarżenia interpretacji, WSA w Gdańsku przyznał rację podatnikowi. Ostatecznie jednak sprawa trafiła przed NSA, który rozpatrując skargę kasacyjną złożoną przez organ podatkowy przyznał rację organowi. W ocenie NSA, rozwiązanie umowy o dożywocie powoduje nabycie własności nieruchomości i bez znaczenia jest to, że jest to powtórne nabycie tej samej nieruchomości. Tym samym zbycie takiej nieruchomości przed upływem 5 lat skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.